-
1 umysłowy
adj( rozwój) intellectual; (wysiłek, choroba) mentalpracownik umysłowy — office worker, white-collar worker
* * *a.(= odnoszący się do intelektu) (o zajęciu, pracy, wysiłku) intellectual; ( o chorobie) mental; w pełni władz umysłowych compos mentis, of sound mind, in full possession of one's faculties l. senses; nie w pełni władz umysłowych of unsound mind; pracownik umysłowy white-collar worker; praca umysłowa mental work, brain-work; niedorozwój umysłowy mental retardation; upośledzenie umysłowe mental handicap l. defect l. deficiency; choroba umysłowa mental illness, insanity; zaburzenia umysłowe mental disturbance; zdolność umysłowa mental power; gimnastyka umysłowa mental gymnastics; wysiłek umysłowy mental exertion; wiek rozwoju umysłowego mental age; lekarz chorób umysłowych psychiatrist.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umysłowy
См. также в других словарях:
paść [rzucić się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}na mózg {{/stl 13}}{{stl 8}}tylko nos, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołać brak poczytalności, utratę równowagi psychicznej, zaburzenia umysłowe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chyba mu na mózg padło, żeby na stare lata… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
